شهر قم یک گل به نام حضرت معصومه دارد*
این شرف را شهر قم با حضرت معصومه دارد *
هر که شد مهمان به قم از فیض اولبریز گشته*
این کرامتها به دلها حضرت معصومه دارد*
من چه گویم از محبت ، از وفا ، از عشق بانو *
یک بغل فیض معلا ، حضرت معصومه دارد …
مژده باد طلوع تو ای معصومه زکیّه که بارقه شهاب تو، روشنایی دیگر در شب های مناجات اهل زمین است.
معصومه، یعنی قداست مریم و عصمت فاطمه و ادامه قصه غصه های زینب در جست وجوی برادر.
معصومه یعنی ترنم ترانه ای دیگر برای استجابت دعا.
لبریز از نام توایم که غربت شاه غریب را به یادمان می آوری.
امروز، سپیده دم طلوع تو، عطر نوشکفته بهار را بر قلب مشتاقانت می پراکند.
چه زیباست سرنوشت تو در خطه قم، وقتی هم آسمان با ماه و ستارگانش می شوی و اجازه میهمانی تو برای قلب های
شکسته، به منزله زیارت حسین علیه السلام می شود.
شرافتِ زن در یاد توست، آن هنگام که قدسیان بر گلدسته های نورانی ات سلام می فرستند.
طلوع می کنی و نام تو، سپیدارها را به وجد می آورد.
محبت تو ای بانو، تالاب های تیرگی روح را پر از زلالی عرفان می کند.
میلاد تو، نبض پرتلاطمی است که اندام خواب رفته سکوت را بیدار می کند تا ساعات مه گرفته ایمان را آفتابی کند.
نظرات شما عزیزان: